درک دانشجویان پزستاری از محیط یادگیزی بالینی: یک مطالعه کیفی

مقدمه: درک دانشجویان پرستاری از محیط یادگیری بالینی در زمینه تصمیم گیری و انتخاب رویکرد یادگیری موثر می باشد. با توجه به اهمیت درک محیط یادگیری بالینی، این مطالعه به صورت کیفی درک دانشجویان پرستاری از محیط مذکور را مورد بررسی قرار داد. روش: این مطالعه بصورت کیفی و با استفاده از تئوری زمینه ای انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رویکرد گلیزراستفاده گردید. با استفاده از نمونه گیری هدفمند تعداد 35 مصاحبه عمیق با دانشجویان پرستاری و یک مصاحبه به روش گروه متمرکز با 5 نفراز آنها انجام شد. تحلیل مقایسه ای مداوم، همزمان با جمع آوری داده ها و با استفاده از نرم افزارone note 2010 انجام گردید. یافته ها: براساس یافته های پژوهش، مشخص گردید که دامنه ای از محرکات بر درک دانشجویان پرستاری از محیط یادگیری بالینی در قالب یک فرایند چهارمرحله ای تاثیر گذار می باشد که این چهار مرحله موارد زیر را شامل می شود: 1-تجربه و پردازش تصورات و انتظارات اولیه 2- تجربه و پردازش محیط برنامه ریزی شده 3- تجربه و پردازش محیط یادگیری بالینی 4- احساس پرورش استعدادها و صلاحیتهای شخصی و حرفه ای. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش می تواند به مدرسین و برنامه ریزان درسی درجهت شناخت فرایند درک دانشجویان پرستاری از محیط یادگیری بالینی کمک نماید. همچنین با شناخت بهتر این ادراکات، زمینه برای بهبود درک دانشجو از این محیط فراهم شده و بدین طریق می توان وی را درجهت پرورش استعدادها و صلاحیتهای شخصی وحرفه ای هدایت نمود.